دختر نازم. اگه احوال مامان را می پرسی به جز انتظار دیدن تو ملالی تیست. دیگه از  اون  دل دردها و کمردردهای ماههای اول خبری نیست. شاد و سرحال و پرانرژی ام. همه می گفتن سه ماهه دوم  خیلی دوران خوبیه. (البته برای من فقط ماه آخرش) راست می گفتن. اینقدر سرحالم که گاهی عصرها می رم پارک جنگلی کنار خونمون پیاده روی. (این قدر قشنگه! زودی بیا خودت ببینی!) چند بار هم با مامان جون (مامان مامانی) رفتیم برای خرید سیسمونی. تا الان سفارش کمد و تخت دادیم و سرویس خوابتو خریدیم و روروئک و کریر و صندلی ماشین و دو سری لباس نوزادی و اسباب بازی. هنوز کلی خرید داریم اما مامان جون خسته میشه نمی تونه پا به پای من بیاد‌. هه هه! (تو هم داری به این چاخان من می خندی!) راستی به جای کالسکه برات دوچرخه برداشتیم. چون فکر کنم کالسکه کاربرد نداره. آخه این بابایی تنبلت که اهل پیاده روی نیست. همش با ماشین این ور و اون ور می ره!

الان همشون خونه ی مامان جونن. وقتی اتاقت را آماده کردیم عکساش هم می ذارم.