اسم قشنگت مشخص شد

دختر نازم. سرانجام کلنجارهای من و بابایی سر انتخاب اسم به نتیجه نرسید و تصمیم این شد که همه ی گزینه ها را بین قرآن بگذاریم و قرآن رو باز کنیم. هر اسمی اومد همون باشه. که شد «ریحانه» همونی که من می خواستم. هورا .!!!... فکر کنم چون خدا  ما مامانها رو دوست داره این اسم اومد... چون این مامانای مهربونن که همه ی سختی های بارداری و بزرگ شدن بچه ها (البته سختی های شیرین) رو به جون می خرن! نه باباها (این بخشش بین خودمون باشه ها زنونه است)

خلاصه مامانم از دیشب همش دارم صدات می کنم ریحانه ... ریحانه ....  می خواتو این دو ماه باقیمونده حسابی به اسمت عادت کنی عزیز دلم....

خدایا این ریحانه ی ما را در پناه خودت قرار بده و بهترین ها را برایش رقم بزن.